بنـای نـوکـری‌ام بی‌دلـیل، محکـم نیست            که در طراز شما سروری در عالم نیست

به قدر تو که خدا گفته است(اَنَا دِیَـتُک)            به پـیـشـگـاه الـهـی کـسی مُـکـرّم نیست

به این دلـیل که اسماء توست (ذکـرُ الله)            زمـان دَم، زِ دَم تـو دمـی مُـقـدّم نـیـست

(هُـوَالشَّهید وَ أنتَ الشَّهید) مشهـود است            صفات مُشـترکت با خـدای ما کـم نیست

تـویـی تـجـسـّم ما از خُـدای عـزّ و جـل            اگرچه ظاهـراً او در نظر مُجـسّم نیست

رسیـده‌ام به مقـامی که در منازل عـشق            حیات هردو جهان بی‌غمت فراهم نیست

بهشت معنی روضه ست روضه اوج غم است            که گفته است به فردوس حرفی از غم نیست؟

در آب چشم عزادارت ای حقیقت اشک            تقـدّسی ست که در آب چاه زمزم نیست

منی که از همه جا رانـده‌ام از این شادم            که جز رواق حـریم تو سر پـناهم نیست

تو را به بغض علی آن دوتا لعین کُشتند            فـقـط به خاطر دِرهم تن تو دَرهم نیست

تو گـوشوارۀ عـرشـی و می‌کُـشد مـا را            غمی که از کفت انگشت رفت و خاتم نیست